TEHİ GÖRMEN SİZ BENİ

Tehi görmen siz beni, dost yüzün görüp geldim,
Her zaman baki olan dost ile sürüp geldim.

Ne var söylenen dilde varlık Hakk'ındır kulda,
Varlığım hep o ilde, buraya garip geldim.

Bezirganım metam çok destgirim üstadım Hak
Ben ziyanım assıya orda değişip geldim.

Yerle gök yaratıldı, aşk ile bünyad oldu,
Toprağa nazar kıldı, aksırdı durup geldim.

Gördüm yedi tamusun, sekiz uçmak kamusun,
Korkudan günahımı, anda sızdırıp geldim.

Adem olup durmadan, nefsin boynun burmadan,
Yanıldım buğday yedim, Uçmaktan sürgün geldim.

Nuh oldum tufan için, çok dürüştüm din için,
Dinime dönmeyeni suya gark edip geldim.

Yalan değildir sözüm, bak yüzüme aç gözün,
Dahi örtülmez izim, uş yoldan vurup geldim.

Eyyüb oldum tenime, cefa kıldım canıma,
Çağırdım Sübhan'ıma, kurtlar doyurup geldim.

Zekerya oldum kaçtım, erdim ağaça geçtim,
Kanım dört yana saçtım, tepem deldirip geldim.

Musayla Tur'a çıktım, bin bir kelime kıldım,
Bu Halayık bilsinler, anda bulunup geldim.

İsa oldum kudretten, bahane bir avrattan,
İnayet oldu Hak'tan, ölü diriltip geldim.

Çerçiş olup basıldım, Mansur oldum asıldım,
Hallac pamuğu gibi, bunda atılıp geldim.

Muhammed'i bir gece Hak okudu Mirac'a,
Serteser uçtan uca bile yüz sürüp geldim.

Yalınız Sübhan idi, peygamberler can idi,
Yunus hod pinhan idi, suret değşirip geldim.

Yunus Emre


(Şiirin aslı)

Tehî görmen siz beni dost yüzin görüp geldüm
Bâkî devrân-rûzigâr dostıla sürüp geldüm

Ne var söylenen dilde varlık Hakk'undur kulda
Varlıgum hep ol ilde ben bunda garîb geldüm

Bezirgânam meta‘m çok dest-gîrüm üstâdum Hak
Ben ziyânum assıya anda degişüp geldüm

Yir ü gök yaradıldı ‘ışkıla bünyâd oldı
Topraga nazar kıldı aksurdı durup geldüm

Gördüm yidi Tamu'sın sekiz Uçmak kamusın
Korkıdan günâhumı andan sızurup geldüm

Âdem olup turmadın nefsüm boynın burmadın
Yanıldum bugday yidüm Uçmak'dan sürlüp geldüm

Nûh oldum Tûfân içün çok dürişdim dîn içün
Dînüme dönmeyeni suya gark idüp geldüm

Yalan degüldür sözüm bak yüzüme aç gözün
Dah'örtülmedi izüm uş yoldan urup geldüm

Eyyûb oldum tenüme cefâ kıldum cânuma
Çagurdum Sübhân'uma kurtlar toyurup geldüm

Zekeryâ oldum kaçdum irdüm agaca geçdüm
Kanum dört yana saçdum depem deldürüp geldüm

Mûsâ'yla Tûr'a çıkdum bin bir kelime kıldum
Bu halâyık bilsünler anda bulınup geldüm

‘Îsâ oldum kudretden bahâne bir avretden
İnâyet oldı Hak'dan ölü dirgürüp geldüm

Cercîs olup basıldum Mansûr oldum asıldum
Hallâc panbugı gibi bunda atılup geldüm

Muhammed'i bir gice Hak okıdı Mi‘râc'a
Ser-te-ser uçdan uca bile yüz sürüp geldüm

Yalunuz Sübhân'ıdı peygamberler cânıdı
Yûnus hod pinhânıdı sûret degşürüp geldüm

Yunus Emre

Derleme ve yorum: Zeki Çağlar