YİNE BU BAD-I NEVBAHAR

Yine bu bad-ı nevbahar hoş nev ile esti yine,
Yine kışın soğukluğu fuzulluğun kesti yine.

Yine rahmeti bi-kıyas, yine işret oldu dem saz,
Yine geldi bu yeni yaz, kutlu kadem bastı yine.

Yine yeni hazineden yeni hilat giydi cihan,
Yine verildi yeni can ot ve ağaç sesti yine.

Ölmüş idi ot ve şecer, bittiler ve dirildiler,
Müşriklere nükte yeter, var eyledi nesli yine.

Yine yeşillendi kırlar, hoş akar bu esrik sular,
Cihanlara saçtı nisar cümle alem dostu yine.

Yine yeryüzü donanıp, kat kat olup renge batıp,
Bülbül güle karşı ötüp, can budağa astı yine.

Sözüm değil yaz kış için, geldi maşuka iş için,
Oldu yine bagışlamak padişahın kastı yine.

Yine Yunus baştan çıkıp, ar ile namusu yıkıp,
Aşıkların cur‘asından büyük kadeh içti yine.

Yunus Emre


(Şiirin aslı)

Yine bu bâd-ı nev-bahâr hoş nev‘ ile esdi yine
Yine kışun sovuklugı fuzûllıgın kesdi yine

Yine rahmeti bî-kıyâs yine ‘işret oldı dem-sâz
Yine geldi bu yini yaz kutlu kadem basdı yine

Yine yini hazîneden yini hil‘at giydi cihân
Yine virildi yini cân ot u agaç sesdi yine

Ölmiş idi ot u şecer dirilüben girü biter
Müşriklere nükte yiter var eyledi nesli yine

Yine sahra vü merg-zâr hoş akar esrük bu sular
Cihânlara saçdı nisâr cümle ‘âlem dostı yine

Yine yir yüzi tonanup kat kat olup renge batup
Bülbül güle karşu ötüp cân budaga asdı yine

Sözüm degül yaz kış içün geldi ma‘şûka iş içün
Oldı yini bagışlamak pâdişâhun kasdı yine

Yine Yûnus başdan çıkıp ‘âr u nâmûsı yıkup
‘Âşıklarun cur‘asından ulu kadeh içdi yine

Yunus Emre

Derleme ve yorum: Zeki Çağlar