HABER EYLEN AŞIKLARA

Haber eylen aşıklara, aşka gönül veren benim,
Aşka paha kim yetire, aşk madenin bulan benim.

Yer gök dolu bu aşk iken, aşksız hiç nesne yok iken,
Aşk bahrisi olur iken denizlere dalan benim.

Deniz yüzünden su alıp, sunuveririm göklere,
Bulutlayın seyran edip, arşa yakın varan benim.

Yıldırım olup şakıyan, gökte melaik dokuyan,
Bulutlara hüküm süren, yağmur olup yağan benim.

Gördüm göğün meleklerin, her biri bir cünbüşdedir,
Hak Calap'ın zikrin eder İncil benim Kuran benim.

Gördüm diyen değil gören, bildim diyen değil bilen,
Bilen odur, gösteren o, aşka esir olan benim.

Sekiz uçmak aşıklara, köşk ve saraydır onlara,
Musa gibi hayran olup, Tur Dağı'nda kalan benim.

Kalem çalınacak görgil, haber böyle durur bilgil,
Kalu bela kelecisin bunda haber veren benim.

Deli oldum adım Yunus, aşk oldu bana kılavuz,
Hazrete değin yalınız yüz süreye varan benim.

Yunus Emre

Düzenleme ve yorum: Zeki Çalar

(Şiirin aslı)

Haber eylen ‘âşıklara ‘ışka gönül viren benem
‘Işka bahâ kim yitüre ‘ışk ma'denin bulan benem

Yir gök tolu bu ‘ışk durur ‘ışksuz hîç nesne yok durur
‘Işk bahrisi olubanı denizlere talan benem

Deniz yüzinden su alup sunı virürem göklere
Bulutlayın seyrân idüp ‘Arş'a yakın varan benem

Yıldırım olup şakıyan gökde melâik tokıyan
Bulutlara hüküm sürüp yagmur olup yagan benem

Gördüm gögün meleklerin her biri bir cünbişdedür
Hak Çalab'un zikrin ider İncîl ü hem Kur'ân benem

Gördüm diyen degül gören bildüm diyen degül bilen
Bilen oldur gösteren ol ‘ışka esîr olan benem

Sekiz Uçmak ‘âşıklara köşk ü sarâydur anlara
Mûsî'leyin hayrân olup Tûr Tag'ında kalan benem

Kalem çalınıcak görgil haber böyle durur bilgil
Kâlû belâ kelecisin bunda haber viren benem

Delü oldum adum Yûnus ‘ışk oldı bana kulavuz
Hazret'e degin yalunuz yüz süriye varan benem

Yunus Emre