AŞK ERİNE

Aşk erine dünyada, ne ipekli ne palas,
Zira ki gönül onun, tutmaz kibir ile pas.

Aşk amel ile biter, layık olursa yiter,
Gerekse üryan yürü, gerekse giyin libas.

Dilersen ki eresin feragat menziline,
Var kanaat darında, nefsin boğazından as.

Nefsinin varlığını aklına tam ulaştır,
Varlığın yoğa değşir, cevher ol olma muhas.

Bu kamu günahların yuyan miskinliğinmiş,
Var Yunus sen miskin ol, gel tamah yayını as.

Yunus Emre


(Şiirin aslı)

‘Işk erine dünyâda çi harîr ü çi palâs
Zîrâ kim gönli anun tutmaz kibirile pâs

‘Işk ‘amelile biter lâyık olursa yiter
Gerekse ‘uryân yüri gerekse geygil libâs

Dilersen kim iresin ferâgat menziline
Var kanâ‘at dârında nefsün bogazından as

Nefsünün varlıgını ‘akl-ı külle ulaşdur
Varlıgun yoga degşür cevher ol olma muhâs

Bu kamu günâhlarun yuyan miskînligimiş
Var Yûnus sen miskîn ol gel tama‘un yayın yas

Yunus Emre

Düzenleme ve yorum: Zeki Çağlar