BU NE GÜLECEK YERDİR

Bu ne gülecek yerdir, ağlasana key katı,
Azrail seni kovar katı can alameti.

Sanma kalasın burda, gensiz varasın orda,
Onca yatasın sinde görünce kıyameti.

Maldan, mülkten ayrılıp sine varasın durup,
Münker ve Nekir gelip sual iderler katı.

İki ferişteh ine, gele karşına kona,
Günahlarını yaza, sala boynuna biti.

Günahların tartalar, Sırat’a ileteler,
Zebanîler tutalar, figanlar ola katı.

İsrafîl surun vura, halayık turu gele,
Baş açık yalın ayak ıssılar ola katı.

Ata oğuldan beze, bakmaya ana kıza,
Şu gün gelirse bize, unutma arasatı.

Yunus günahın çoktur, sen ağlar isen haktır,
Yarın sana gerektir Muhammed şefaati.

Yunus Emre


(Şiirin aslı)

Bu ne gülecek yirdür aglasana key katı
‘Azrâîl seni kovar katı cân ‘alâmeti

Sanma kalasın bunda gensüz varasın anda
Anca yatasın sinde görince kıyâmeti

Mâl u mülkden ayrılup sine varasın turup
Münker ü Nekir gelüp su'âl idiser katı

İki ferişteh ine gele karşuna kona
Günâhlarunı yaza sala boynuna biti

Günâhlarun tartalar andan Sırât'a ilteler
Zebânîler dutalar figânlar ola katı

İsrâfîl sûrın ura halâyık turı gele
Baş açuk yalın ayak ıssılar ola katı

Ata oguldan beze bakmaya ana kıza
Şol gün geliser bize unutma ‘arasâtı

Yûnus günâhun çokdur sen aglarısan hakdur
Yarın sana gerekdür Muhammed şefâ‘ati

Yunus Emre

Derleme ve yorum: Zeki Çağlar