EY GÖNLÜMÜN EĞLENCESİ

Ey gönlümün eğlencesi, anlat bana n'eyleyeyim?
Aşkından oldum avare, derdim kime söyleyeyim?

Fena mülkünden geçeyim, o dost iline uçayım,
Dalayım aşk ummanına, denizlerin kaynatayım.

Aşkın od vurdu canıma, gelsin aşıklar yanıma,
Dökeyim aşkın hanını, aşıkları toylayayım.

Girdim bu aşkın bağına, baktım sağıma soluma,
Türlü yemişlerin yiyip, güllerini koklayayım.

Dün gün kılayım ah ve zar, aşık olayım il ve şar,
Dökeyim kanlı yaşımı, zarılıklar eyleyeyim.

Aşık olayım şu güle, dolsun cihana gülgüle,
Hezar destan olayım ben, dost bağını yaylayayım.

Miskin Yunus aşıkların dirliğini dirilmedin.
Bari gücüm yettiğince soylarını soylayayım.

Yunus Emre


(Şiirin aslı)

İy gönlümün eglencesi eyit bana n'eyleyeyin
‘Işkundan oldum âvâre derdüm kime söyleyeyin

Mülk-i fenâdan geçeyin ol dost iline uçayın
Talayın ‘ışk ‘ummânına denizlerin kaynadayın

‘Işkun od urdı cânuma gelsün ‘âşıklar yanuma
Dökeyin ‘ışkun hânını ‘âşıkları toylayayın

Çü girdüm ‘ışkun bâgına bakdum soluma saguma
Dürlü yemişlerün yiyüp güllerini yıylayayın

Dün-gün kılayın âh u zâr ‘âşık olayın il ü şâr
Dökeyin kanlu yaşumı zârılıklar eyleyeyin

‘Âşık olayın şol güle tolsun cihâna gulgule
Hezâr destân olubanı dost bâgını yaylayayın

Miskîn Yûnus ‘âşıklarun dirligini dirilmedün
Bâri gücüm yitdügince soylarını soylayayın

Yunus Emre

Derleme ve yorum: Zeki Çağlar