EY YARENLER EY KARDAŞLAR GÖRÜN BENİ

Ey yarenler ey kardaşlar, görün beni n’ettim ahi,
Ere erdim, eri buldum, er eteğin tuttum ahi.

Canım bir gözsüz can idi, içi dolu sen ben idi,
Tuttum miskinlik eteğin, ben menzile yettim ahi.

Korkar oldum bir Tanrı’dan, bizar oldum yatlı hudan,
İşbu işim sağınc ile, ben yoluma gittim ahi.

Anladım kendi halimi, gözledim doğru yolumu,
Tuttum ulular eteğin, Hazret’e ben yettim ahi.

Giderdim gönülden kîni, kin tutanın yoktur dini,
Ey yarenler, ben bu sözü uludan işittim ahi.

Aşık isen miskin Yunus, Hazret'e tut sen yüzünü,
Anlayana gevher olur, söz sarrafa sattım ahi.

Yunus Emre


(Şiirin aslı)

İy yârânlar iy kardaşlar görün beni n'itdüm ahî
Ere irdüm eri buldum er etegin tutdum ahî

Cânum bir gözsüz cânıdı içi tolu sen ben idi
Tutdum miskînlik etegin ben menzile yitdüm ahî

Korkar oldum bir Tanrı'dan bîzâr oldum yatlu hûdan
İşbu işüm sagıncıla ben yoluma gitdüm ahî

Anladum kendü hâlümi gözledüm togru yolumı
Tutdum ulular etegin Hazret'e ben yitdüm ahî

Giderdüm gönlümden kîni kîn dutanun yokdur dîni
İy yârânlar ben bu sözi uludan işitdüm ahî

‘Âşıkısan miskîn Yûnus Hazret'e dutgıl yüzüni
Anlayana gevher durur söz sarrâfa satdum ahî

Yunus Emre

Derleme ve yorum: Zeki Çağlar