BU BİR ACAİP HALDİR

Bu bir acayip haldir, bu hale kimse ermez,
Alimler dava kılar, veli değme göz görmez.

İlim ve hikmet ile, kimse ermez bu sırra,
Bu bir acayip sırdır, ilme, kitaba sığmaz.

Alem ilmin okuyan, dört mezhep sırrın duyan,
Aciz kaldı bu yolda, bu aşka el vuramaz.

Bu aşkın sırrı acep, bu aşkı eyle talep,
Meğer ki vere Çalap, onu değme göz görmez.

Onu o kişi görür, kim ecelsizin ölür,
Bu nasîbi o alır, onlar ki cana kalmaz.

Her kim kaldı canına, eremedi hanına,
Vardı düştü haşırda, dahi bir cana kalmaz.

Hadisdir Mustafa'dan, aşk ile ikrar dedi,
Binde bir arif bunu bakıp okuyabilmez.

Yunus, canını berk et, bildiklerini terket,
Kötü olmayan suret şahına vasıl olmaz.

Yunus Emre


(Şiirin aslı)

Bu bir ‘acâyib hâldür bu hâle kimse irmez
‘Âlimler da'vî kılur velî degme göz görmez

‘İlmile hikmetile kimse irmez bu sırra
Bu bir ‘acâyib sırdur ‘ilme kitâba sıgmaz

‘Âlem ‘ilmin okıyan dört mezheb sırrın tuyan
‘Âciz kaldı bu yolda bu ‘ışka el uramaz

Bu ‘ışkun sırrı ‘aceb bu ‘ışkı eyle taleb
Meger ki vire Çalab anı degme göz görmez

Anı ol kişi görür kim ecelsüzin ölür
Bu nasîbi ol alur anlar ki câna kalmaz

Her kim kaldı cânına irmeyiser hânına
Vardı düşdi haşırda dahı bir câna kalmaz

Hadîs'dür Mustafâ'dan ‘ışkıla ikrâr didi
Binde bir ‘ârif bunı bakup okıyubilmez

Yûnus cânunı berk it bildüklerüni terk it
Fenâ olmayan sûret şâhına vâsıl olmaz

Yunus Emre

Derleme ve yorum: Zeki Çağlar