BU NE DERTTİR ACEP

Bu ne derttir acep, derman belirmez,
Ya bu ne yaradır zahmi belirmez.

Benim gönlüm acep aşktan usanmaz,
Varır aşka düşer hiç bana tanmaz.

Döner gönlüm bana öğüt verir hoş,
Aşık olan gönül aşktan usanmaz.

Aşık ki cana kaldı aşık olmaz,
Canın terk etmeyen maşuğu bulmaz.

Aşk pazarıdır bu canlar satılır,
Satarım canımı hiç kimse almaz.

Aşık bir kişidir bu dünya malın,
Ahiret korkusun bir çöpe saymaz.

Bu dünyadan ahireten içeri,
Aşkın bir yeri var kimseler bilmez.

Aşık öldü diye sala verirler,
Ölen hayvan olur aşıklar ölmez.

Aşıklar meydanı Arş’dan yücedir,
Çalarlar çevganı topu belirmez.

Beğim arif isen yürü yolunca,
Burda başlar yiter kanlar sorulmaz.

Erenler kapısı Hazret kapısı,
Bu kapıya gelen mahrum gönülmez.

Yunus bu deryaya gark oldu gitti,
Geri gelmekliğe aklı dirilmez.

Yunus Emre

Düzenleme ve yorum: Zeki Çalar

(Şiirin aslı)

Bu ne dertdür ‘aceb dermân belürmez
Ya bu ne yaradur zahmı belürmez

Benüm gönlüm ‘aceb ‘ışkdan usanmaz
Varur ‘ışka düşer hîç bana tanmaz

Döner gönlüm bana ögüt virür hoş
‘Âşık olan gönül ‘ışkdan usanmaz

‘Âşık ki câna kaldı ‘âşık olmaz
Cânın terk itmeyen ma'şûkı bulmaz

‘Işk bâzârıdur bu cânlar satılur
Sataram cânumı hîç kimse almaz

‘Âşık bir kişidür bu dünyâ mâlın
Âhiret korkusın bir çöpe saymaz

Bu dünyâdan ahiretden içerü
‘Âşıkun yiri var kimsene bilmez

‘Âşık öldi diyü sala virürler
Ölen hayvân durur ‘âşıklar ölmez

‘Âşıklar meydânı ‘Arş'dan yücedür
Çalarlar çevgânı topı belürmez

Begüm ‘ârifisen yüri yolunca
Bunda başlar yiter kanlar sorulmaz

Erenler kapusı Hazret kapusı
Bu tapuya gelen mahrûm gönülmez

Yûnus bu deryâya gark oldı gitdi
Girü gelmeklige ‘aklı dirilmez

Yunus Emre