CANLAR FEDA YOLUNA

Canlar feda yoluna, bu can kaygısı değil,
Sen canı gerek bana, cihan kaygısı değil.

Canlar içinde canım sensin genci pinhanım,
Çün ayan gördüm seni pinhan kaygısı degil.

Canlar içinde cansın, sen bir abıhayatsın,
Bize din ve imansın, iman kaygısı değil.

Yudum yaramı sildim, yaram kimdendir bildim,
Bendeki yar kaygısı, yaram kaygısı değil.

Aşkın beni faş etti, saklayam derdim veli,
Çün seni ayan gördüm, pinhan kaygısı değil.

Derman ola mı bana, derdim benim kim ona,
Dertli varayım sana, derman kaygısı değil.

Gelin aşık olalım, aşka cevlan kılalım,
Esrik olup yatmışım, cevlan kaygısı değil.

Aşkın oku temreni dokunur yüreğime,
Aşk için ben öleyim, temren kaygısı değil.

Can ve gönülü n'ettim, aşkın oduna attım,
Sıdkı dahi unuttum, güman kaygısı değil.

Aşkın burcundan uçtum, cevlan vurarak geçtim,
Ben dost ile buluştum, cevlan kaygısı değil.

Ben ummana dalmışım, orda sedef bulmuşum,
Gevher olup gelmişim, umman kaygısı değil.

Durduğum yer Tûr ola, baktığım didar ola,
Ne hacet Musa bana, sen ben kaygısı değil.

Yunus'u ögütlerler, kalk kervan göçtü derler,
Ben menzile eriştim, kervan kaygısı değil.

Yunus Emre


(Şiirin aslı)

Cânlar fidâ yoluna bu cân kayusı degül
Sen cânı gerek bana cihân kayusı degül

Cânlar içinde cânum sensin genc-i pinhânum
Çün ‘ıyân gördüm seni pinhân kayusı degül

Cânlar içinde cânsın sen bir Âb-ı Hayâtsın
Bize dîn ü îmânsın îmân kayusı degül

Yudum yaramı sildüm yaram kimdedür bildüm
Bana yârüm kayusı yaram kayusı degül

‘Işkun beni fâş itdi saklayam dirdüm velî
Çün seni ‘ıyân gördüm pinhân kayusı degül

Dermân ola mı bana derdüm benüm kim ona
Derdlü varayın sana dermân kayusı degül

Gelün ‘âşık olalum ‘ışka cevlân kılalum
Esrük olup yatmışam cevlân kayusı degül

‘Işkun okı demreni dokınur yüregüme
‘Işk içün ben öleyin demren kayusı degül

Cân u gönüli n'itdüm ‘ışkun odına atdum
Sıdkı dahı unutdum gümân kayusı degül

‘Işkun burcından uçdum cevlân uruban geçdüm
Ben dostıla buluşdum cevlân kayusı degül

Bahr ‘ummâna talmışam anda sadef bulmışam
Gevher alup gelmişem ‘ummân kayusı degül

Turdugum yir Tûr ola bakdugum dîdâr ola
Ne hâcet Mûsâ bana sen-ben kayusı degül

Yûnus'ı ögütlerler kalk kervân göçdi dirler
Ben menzile irişdüm kervân kayusı degül

Yunus Emre

Derleme ve yorum: Zeki Çağlar