İLMİNDE GARK OLALI

İlminde gark olalı ben beni bilemezim,
Dil ile söylerim ben vasfına eremezim.

Sıfatın gelmez dile, kandalığın kim bile,
Sununu demekliğe ben layık olamazım.

Hem evvelsin, hem ahir, kamu yerlerde zahir,
Hiç makam yoktur sensiz, ben niçin göremezim?

Görmeden deli oldum, yanıldım günah kıldım,
Ussum, aklım aldırdım, esridim ayılmazım.

Çünkü beni esrittin, can ve gönül ilettin,
Ayırma beni senden, buluştum yad olmazım.

Bana canı sen verdin, Azrail'e bildirdin,
Senden artık kimseye emanet veremezim.

Ey Yunus'u yaradan, hicap götür aradan,
Sadıkım yolunda ben, yalan dava kılmazım.

Yunus Emre


(Şiirin aslı)

‘İlmünde gark oluban ben beni bilimezin
Dilile söyleyüben sıfatun irimezin

Sıfatun gelmez dile kandalıgun kim bile
Sun‘unı dimeklige ben lâyık olamazın

Hem evvelsin hem âhir kamu yirlerde zâhir
Hîç makâm yokdur sensüz ben niçün göremezin

Görmedin delü oldum yanıldum günâh kıldum
Ussum ‘aklum aldurdum esridüm ayılmazın

Çünki beni esritdün cân u gönül iletdün
Ayırma beni senden bulışdum yad olmazın

Bana cânı sen virdün ‘Azrâîl'e bildürdün
Senden artuk kimseye emânet viremezin

İy Yûnus'ı yaradan hicâb götür aradan
Sâdıkam yolunda ben yalan da'vî kılmazın

Yunus Emre

Derleme ve yorum: Zeki Çalar