İKİ CİHANI UNUTUR SANA GÖNÜL VEREN KİŞİ

İki cihanı unutur sana gönül veren kişi,
Yalan söyler aşık değil, gözün senden ıran kişi.

Bu fenanın terkin vura, o bekanın kaydın göre,
Zihi devletli can onun, yüz agıla varan kişi

Kendiliğin terkin vura, senin yolunda can vere,
Sorusuz uçmaga gire, sen sultana eren kişi.

Her ki bu dünyadan geçer, aşk kadehin dolu içer,
Aşka canın saçı saçar, dost gülünü deren kişi.

Can ne imiş dost yoluna, aşık onu terketmeye,
Bu can ile bin can alır canın Hak'a veren kişi.

Canını şükrane vere, yüzün ayaklara süre,
Erenler gönlüne gire, Hak'tan haber soran kişi.

Akıl gide hayran ola, dünyada sergerdan ola,
Küfrü onun iman ola, aşka gönül veren kişi.

Terk ide fasit işleri, iş edine dervişleri,
Akıda gözden yaşları dost haberin duyan kişi.

Gözlerini giryan eder, ciğerini biryan eder,
Gönülleri hayran eder aşk eseri olan kişi.

Çün dünya bilirsin fena, ne yatarsın döne döne,
Uyku m'uyur kana kana, dost yolunu soran kişi.

Şu ki sorar dost nerdedir, nerde der isen ordadır,
Maşuk ile seyrandadır gerçek aşık olan kişi.

Miskin Yunus sabır eyle, bu dünyanın zahmetine,
Türlü cefaya katlanır sen sultana eren kişi.

Yunus Emre


(Şiirin aslı)

İki cihânı unıdur sana gönül viren kişi
Yalan söyler ‘âşık degül gözin senden ıran kişi

Bu fenânun terkin ura ol bekânun kaydın göre
Zihî devletlü cân anun yüz agıla varan kişi

Kendüligin terkin ura senün yolunda cân vire
Sorısuz uçmaga gire sen sultâna iren kişi

Her ki bu dünyâdan geçer ‘ışk kadehin tolu içer
‘Işka cânun saçu saçar dost gülini diren kişi

Cân ne imiş dost yolına ‘âşık anı terkitmeye
Bu cânıla bin cân alur cânın Hak'a viren kişi

Cânını şükrâne vire yüzin ayaklara süre
Erenler gönline gire Hak'dan haber soran kişi

‘Akıl gide hayrân ola dünyede ser-gerdân ola
Küfri anun îmân ola ‘ışka gönül viren kişi

Terk ide fâsid işleri iş idine dervîşleri
Akıda gözden yaşları dost haberin duyan kişi

Gözlerini giryân ider cigerini biryân ider
Gönülleri hayrân ider ‘ışk eseri olan kişi

Çün dünye bilürsin fenâ ne yatarsın döne döne
Uyhu m'uyur kana kana dost yolını soran kişi

Şol kim sorar dost kandadur kanda dirisen andadur
Ma‘şûkıla seyrândadur girçek ‘âşık olan kişi

Miskîn Yûnus sabr eylegil bu dünyânun zahmetine
Dürlü cefâya katlanur sen sultâna iren kişi

Yunus Emre

Derleme ve yorum: Zeki Çalar